Een blijvende herinnering aan hun zoontje

Ze kwamen in contact met Laura door een toevallige verbinding. Haar man kende Laura’s jongere broer nog van vroeger, ze zaten ooit samen in de klas. Zo was er, zonder dat ze het toen wisten, al een kleine band ontstaan. “Het is fijn dat je in zo’n verdrietige tijd iemand een beetje kent,” vertelt ze. “Dat maakt alles net iets persoonlijker en voelt vertrouwd.”

Tijdens de uitvaart lieten zij een prachtig rouwboeket maken van echte bloemen. Na afloop hebben ze het met zorg laten drogen, als een tastbare herinnering aan hun zoontje. Thuis creëerden ze in de woonkamer een klein, liefdevol hoekje: met de urn, zijn knuffeltje en een mooie foto van hun drietjes. Dezelfde vriendin die de zwangerschapsfoto’s maakte, legde hen later opnieuw vast, nu als gezin, met hun zoontje in hun hart.

Voor dit bijzondere plekje wilden ze het originele boeket laten namaken in zijden bloemen, zodat het blijvend onderdeel kon worden van hun dagelijks leven.
“Laura heeft enorm haar best gedaan om zo dicht mogelijk bij het originele boeket te komen,” vertelt de moeder zacht. “Het is echt prachtig geworden.” “We zijn er ontzettend dankbaar voor.”

Het zijden boeket bestaat uit lichtblauw-paarse ridderspoor, kleine witte roosjes, witte orchideeën en eucalyptus. Elke bloem is met zorg gekozen en samen vertellen ze hun eigen stille verhaal. 

Elke keer als ze langs het hoekje lopen, blijven hun ogen even hangen. Het boeket is voor hen niet zomaar een decoratie, maar een blijvend eerbetoon. Een symbool van een klein leven dat veel te kort duurde, maar een onuitwisbare indruk achterliet. Een liefde die niet verwelkt, maar blijft.